سفارش تبلیغ
صبا ویژن

شب ادراری

شب ادراری

شب ادراری پدیده شایعی است و تقریباً از هر 8 کودکی که مدرسه ابتدایی را شروع می کنند یکی هنوز شب ادراری دارد. برخی از کودکان از اینکه موقع خواب جایشان را خیس میکنند شرمگین می شوند خصوصاً اگر به این دلیل تنبیه یا مسخره هم شده باشند.

این کودکان ممکن است از خوابیدن نزد دوستانشان یا رفتن به اردوهای مدرسه اجتناب کنند. گرچه شب ادراری علامتی از یک مشکل اساسی نیست ولی می‌تواند در منزل تنش ایجاد کند.

با بزرگتر شدن کودک، شیوع شب ادراری هم کمتر می شود. شب ادراری در پسران شایع تر از دختران است. بعضی کودکان هر شب و بعضی یک یا دو مرتبه در هفته خیس میکنند. بعضی هم بین دوره های شب ادراری یک یا چند هفته خشک هستند.

دلیل شب ادراری کودکان

دلیل شب ادراری کودکان،تنبلی،بیماری یا لجبازی نیست. معمولاً کودکانی که جایشان را خیس میکنند بلد نیستند مثانه خود را در حین خواب کنترل کنند.

وقتی مثانه پر می شود پیامی به مغز می فرستد تا عضلات اطراف مثانه را سفت کند و ادرار را داخل مثانه نگه دارد. مغز بعضی کودکان در حین خواب این پیام را نمی شنود و به جای آن،عضلات اطراف مثانه شل شده و ادرار خارج می‌شود.

معلوم نیست چرا بعضی کودکان کنترل شبانه را دیرتر از دیگران به دست می آورند. ولی شب ادراری معمولاً خانوادگی است. افرادی که شب ادراری دارند یکی از والدین شان نیز شب ادراری داشته است .

بعضی اوقات کودکانی که یاد گرفته اند شب ها خشک بمانند،پس از مدتی دوباره شروع به خیس کردن رختخواب شان می کنند. این موضوع ممکن است نشانه ای از اضطراب یا فشار روانی در کودک باشد.

شب ادراری در زمان رخداد های خانوادگی مانند طلاق، ازدواج مجدد، تولد فرزند جدید، بستری شدن یا مرگ یکی از از اعضای خانواده شایع تر است.

والدین باید موارد زیر را به یاذ بسپارند

وسایل مناسب برای اتاق خواب کودک فراهم کنید.

بررسی کنید که آیا کودک می تواند به آسانی روی تخت خوابش برود یا از آن پایین بیاید؟وجود یک چراغ نیز کمک کننده است.

از لباس خواب های فلانل،لحاف های پنبه ای یا روتختی های سنگین استفاده نکنید،زیرا باعث می‌شود کودک خیس شدن خود را احساس نکند و بیدار نشود. بستن پوشک برای کودکان بالای سه سال توصیه نمی شود. تشک را با یک پوشش ضد آب بپوشانید.

کودک را برای شب هایی که خشک می ماند تشویق کنید.

صبح هایی که کودک تان بیدار می شود و رختخوابش خشک است به او توجه کنید و تحسینش نمایید.شما می توانبد به دنبال شب های خشک به کودک جایزه های کوچکی بدهید. مثلا خوراکی مورد علاقه را در کیف مدرسه اش بگذارید یا قبل از صبحانه با او یک بازی مختصر داشته باشید.

اگر کودک جایش را خیس کرد آرامش خود را حفظ کنید.

بهتر است ساکت باشید و نق نزنید. کودکتان را به خاطر چیزهایی که هنوز بر آنها تسلط ندارد تنبیه یا شرم زده نکنید.از گفتن عبارت هایی مثل – ” کی می خوای بزرگ بشی؟” یا مریض شدم از بس کثیف کاری های تو را تمیز کردم”- اجتناب کنید.

کودک را تشویق کنید تا مسئولیت رفتارهایش را بپذیرد.

محدود کردن مصرف مایعات یا بردن کودک به دستشویی در طول شب می‌تواند مانع یادگیری کنترل ادرار شود. این تدابیر ممکن است خیس کردن را در کوتاه مدت کاهش دهد ولی چون مثانه در طول شب پر نمی شود کودک این فرصت را نخواهد داشت که ارتباط بین علایم هشدار مثانه را یاد بگیرد.

کودک را برای برخی شکست ها آماده کنید.

یاد گرفتن اینکه کودک در طول شب خشک بماند به زمان نیاز دارد. از قبل به کودکتان بگویید که در طول یادگیری،مواردی از خیس کردن برای هر کسی رخ می دهد و اونباید در مواجهه با این موارد، ناامید شود.

به حقوق کودک برای خصوصی ماندن مشکل است احترام بگذاریم.در مورد خیس کردن کودک فقط با او و پزشکش صحبت کنید نه با دیگران.

چه موقع باید والدین از متخصصین کمک بگیرند؟

اگر کودک 5 سال تمام یا بیشتر،دارد حداقل دو مرتبه در هفته رختخوابش را خیس میکند،باید از متخصصین و روانشناسان کمک بگیرید. هر چند ممکن است است شما ترجیح دهید صبر کنید زیرا به تدریج که فرزندتان بزرگتر می شود خیس کردن و هم کمتر می‌شود.

اگر خیس کردن کودکتان سبب نگرانی او و یا مانع از انجام کارهایی که دوست دارد می شود مثل خوابیدن در خانه مادربزرگ باز هم از متخصصین کمک بگیرید. با کودک تان صحبت کنید آیا دوست دارد که رختخوابش همیشه خشک باشد؟

اگر کودک و خانواده برای همکاری با درمانگر آماده باشند،بهتر اثر میکند.

چگونه کمک بگیریم؟

به پزشکتان مراجعه کنید.

کودک را برای معاینه و بررسی نزد پزشک ببرید تا مطمئن شوید هیچ دلیل پزشکی مهمی برای مشکل وجود ندارد. پزشک ممکن است است شما را نزد یک متخصص ارجاع دهد. متخصصی که تجربه و مهارت کافی برای درمان شب ادراری داشته باشد.

برای پاسخ به پرسش آماده باشید.

معمولاً متخصص ها برای انتخاب بهترین درمان،تاریخچه رشد و تکامل کودک و دیگر مشکلات موجود در خانواده را کاملاً بررسی می‌کند و از شما پرسش های خواهد داشت.

سوال خود را مطرح کنید.

شما هم سوال های خود را در مورد درمان،میزان موفقیت،طول مدت،انواع کارهایی که لازم است انجام دهید و هزینه آنها را بپرسید.

انواع درمان را در نظر بگیرید

تشکچه زنگ دار

تشکچه زنگ دار تشکچه ای است که به رطوبت حساس بوده و به زنگی که با باطری کار می کند متصل می شود. این تشکچه را روی تخت و زیر ملافه قرار می دهند. وقتی ادرار با تشکچه تماس پیدا می کند زنگ به صدا در می آید و کودک را بیدار می کند.

سپس کودک زنگ را خاموش می کند، بلند می شود و بقیه ادراراش را در دستشویی انجام می دهد. چون زنگی که کودک را بیدار کرده با احساس پر بودن مثانه همراه است، کودک یاد می گیرد که به موقع و با پر بودن مثانه حتی بدون این زنگ به صدا در آید از خواب بیدار شود و به دستشویی برود یا بدون اینکه خیس کند تا صبح بخوابد.

تشکچه زنگ دار شایعترین و موفق ترین درمان شب ادراری است. با استفاده از تشکچه زنگ دار بیشتر کودکان طی شب خشک می مانند.

متخصص ممکن است راه های دیگری را پیشنهاد کند. این توصیه ها عبارتند از:

تمرین نگهداری: این تمرین به افزایش ظرفیت مثانه کودک کمک می‌کند. از کودک خواسته می شود مایعات بنوشد و طی روز،قبل از ادرار کردن مدت زمان بیشتری صبر کند و ادرار خود را نگه دارند.

تمرین کنترل: این روش به کودک کمک می‌کند تا تسلط بیشتری روی عضلات خود داشته باشد. از کودک خواسته می‌شود زمانی که ادرار میکند جریان ادرار را 3 تا 5 مرتبه قطع و وصل کند.

تمرین دستشویی رفتن: در این روش از کودک خواسته می شود قبل از خواب چندین مرتبه بیرون آمدن از رختخواب و رفتن به دستشویی را تمرین کند.

جداول رفتاری

برای تشویق کودکان در همکاری با برنامه درمانی می توان از جداول های رفتاری استفاده کرد برای رعایت توصیه های درمانی و برای شب هایی از هفته که کودک خشک می ماند به او پاداش داد.

اگر کودک هر شب خیس میکند خشک بودن رختخواب را شرط دریافت پاداش قرار ندهید. در این صورت او هیچ پاداشی دریافت نخواهد کرد و نا امید خواهد شد.

دارو درمانی

دارو درمانی در کنار دیگر روش های درمانی موجب پاسخ موثر درمان میشود.

جهت اطلاع از خدمات مشاوره در زمینه ، بهترین مشاوره کودک و روانشناس کودک و نوجوان در غرب تهران مرکز مشاوره خانه شیرین مراجعه کنید.
منبع: خانه شیرین


درمان اضطراب

درمان اضطراب

درمان اضطراب یک فرد مبتلا به اضطراب به ماهیت اختلال اضطرابی و ترجیحات فردی بستگی دارد. اغلب، درمان ترکیبی از انواع مختلف درمان و دارو است.

وابستگی به الکل، افسردگی، و سایر شرایط گاهی اوقات می تواند در برخی از افراد آنقدر ارتباط قوی با اضطراب داشته باشد که درمان یک اختلال اضطرابی باید منتظر بماند تا فرد هر شرایط زمینه ای را مدیریت کند.

شناخت علائم در حال رشد احساسات اضطرابی و انجام اقداماتی برای مدیریت این وضعیت بدون کمک پزشکی باید اولین راه حل باشد.

با این حال، اگر این تأثیر علائم اضطراب را کاهش ندهد، یا اگر شروع به ویژه ناگهانی یا شدید باشد، درمان‌های دیگری در دسترس هستند.

بشاید بخواهید بیشتر بدانید: آدرنالین چیست؟

خوددرمانی

تکنیک های تمدد اعصاب می توانند به رفع احساسات اضطرابی قبل از تبدیل شدن به یک اختلال کمک کنند.

در برخی موارد، فرد می تواند اضطراب را در خانه بدون نظارت بالینی مدیریت کند. با این حال، این ممکن است به دوره‌های کوتاه‌تر و کمتر شدید اضطراب محدود شود.

روانشناس چندین تمرین و تکنیک را برای مقابله با حملات مختصر یا متمرکز اضطراب توصیه می کنند، از جمله:

مدیریت استرس:

با مدیریت سطوح استرس، محرک های بالقوه را محدود کنید. مراقب فشارها و ضرب الاجل ها باشید، وظایف دلهره آور را در فهرست کارهایی که باید انجام دهید سازماندهی کنید و از تعهدات حرفه ای یا آموزشی به اندازه کافی مرخصی بگیرید.

تکنیک های آرام سازی:

اقدامات خاصی می تواند به کاهش علائم اضطراب کمک کند، از جمله تمرینات تنفس عمیق، حمام طولانی، مدیتیشن، یوگا و استراحت در تاریکی.

تمرین هایی برای جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت:

فهرستی از افکار منفی را بنویسید و لیست دیگری از افکار مثبت را جایگزین آنها کنید. اگر علائم اضطراب به یک عامل استرس زا مرتبط باشد، تصور موفقیت آمیز خود در مواجهه با یک ترس خاص و غلبه بر آن می تواند مزایایی را به همراه داشته باشد.

شبکه پشتیبانی:

با فردی که حامی است، مانند یکی از اعضای خانواده یا دوست صحبت کنید. از ذخیره و سرکوب احساسات اضطراب آور خودداری کنید زیرا این امر می تواند اختلالات اضطرابی را بدتر کند.

ورزش:

فعالیت بدنی و سبک زندگی فعال می تواند تصویر خود را بهبود بخشد و باعث ترشح مواد شیمیایی در مغز شود که احساسات مثبت را تحریک می کند.

مشاوره و درمان اضطراب

درمان استاندارد اضطراب شامل مشاوره و درمان روانشناختی است.

این ممکن است شامل روان درمانی، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) یا ترکیبی از درمان و مشاوره باشد.

هدف CBT شناسایی و تغییر الگوهای فکری مضری است که می تواند باعث ایجاد اختلال اضطراب و احساسات دردسرساز شود، تفکر تحریف شده را محدود کند و مقیاس و شدت واکنش ها به عوامل استرس زا را تغییر دهد.

این به افراد کمک می کند تا نحوه واکنش بدن و ذهن خود به محرک های خاص را مدیریت کنند.

روان درمانی یکی دیگر از روش های درمانی است که شامل صحبت با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده و کار بر روی ریشه یک اختلال اضطرابی است.

جلسات ممکن است محرک های اضطراب و مکانیسم های مقابله ای احتمالی را بررسی کنند.

رفتار درمانی درمان اضطراب

دو درمان اصلی برای اختلالات اضطرابی روان درمانی و دارو هستند. ممکن است از ترکیب این دو بیشترین بهره را ببرید. ممکن است کمی آزمون و خطا طول بکشد تا بفهمید کدام درمان برای شما بهترین کارآمد است.

روان درمانی درمان اضراب

همچنین به عنوان گفتگو درمانی یا مشاوره روانشناختی شناخته می شود، روان درمانی شامل کار با یک درمانگر برای کاهش علائم اضطراب شما است. می تواند یک درمان موثر برای اضطراب باشد.

درمان شناختی رفتاری (CBT) موثرترین شکل روان درمانی برای اختلالات اضطرابی است. به طور کلی یک درمان کوتاه‌مدت، CBT بر آموزش مهارت‌های خاص برای بهبود علائم و بازگشت تدریجی به فعالیت‌هایی که به دلیل اضطراب از آن‌ها اجتناب کرده‌اید، تمرکز می‌کند.

CBT شامل مواجهه درمانی است، که در آن به تدریج با شی یا موقعیتی مواجه می شوید که باعث اضطراب شما می شود، بنابراین اعتماد به نفس ایجاد می کنید که می توانید موقعیت و علائم اضطراب را مدیریت کنید.

داروهای درمان اضراب

انواع مختلفی از داروها برای کمک به تسکین علائم استفاده می شود، بسته به نوع اختلال اضطرابی که دارید و اینکه آیا شما همچنین دارای سایر مشکلات سلامت روانی یا جسمی هستید. مثلا:

برخی از داروهای ضد افسردگی نیز برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شوند.

ممکن است یک داروی ضد اضطراب به نام بوسپیرون تجویز شود.

در شرایط محدود، پزشک ممکن است انواع دیگری از داروها، مانند آرام بخش ها، که بنزودیازپین ها نیز نامیده می شوند، یا مسدود کننده های بتا را تجویز کند. این داروها برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب هستند و برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند.

با پزشک خود در مورد مزایا، خطرات و عوارض جانبی احتمالی داروها صحبت کنید.

جلوگیری

اگرچه احساسات مضطرب همیشه در زندگی روزمره وجود دارند، اما راه هایی برای کاهش خطر ابتلا به اختلال اضطراب کامل وجود دارد.

انجام مراحل زیر به کنترل هیجانات اضطرابی کمک می کند و از ایجاد یک اختلال جلوگیری می کند، از جمله:

  • کافئین، چای، نوشابه و شکلات کمتر مصرف کنید.
  • قبل از استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) یا داروهای گیاهی برای مواد شیمیایی که ممکن است اضطراب را بدتر کنند، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
  • یک رژیم غذایی متعادل و مغذی داشته باشید.
  • الگوهای خواب منظم می تواند مفید باشد.
  • از مصرف الکل، حشیش و سایر مواد مخدر پرهیز کنید.

سخن آخر

درمان اضطراب بر درمان روانشناختی، دارو درمانی و تنظیم سبک زندگی متمرکز است. درمان برای هر فرد بسته به نوع اختلال اضطرابی که دارد و وجود شرایط زمینه ای متفاوت خواهد بود.

خود مدیریتی اولین قدم برای مدیریت احساسات اضطرابی است و اغلب شامل تکنیک های آرامش بخشی، سبک زندگی فعال و مدیریت زمان موثر است. اگر این اقدامات واکنش های اضطرابی را تحت کنترل نگرفت، به پزشک مراجعه کنید و راه های درمانی دیگر را جستجو کنید.

اگر واکنش‌های اضطرابی از همان ابتدا شدید هستند، به عنوان مثال به شکل حملات پانیک، به دنبال درمان باشید.

درمان‌های روان‌شناختی، از جمله CBT، می‌تواند به فرد کمک کند تا نحوه واکنش خود به رویدادها و محرک‌های استرس‌زا و همچنین مقیاس واکنش را تنظیم کند. آنها همچنین می توانند به محدود کردن تفکر تحریف شده و جایگزینی افکار منفی کمک کنند.

داروهایی که می توانند از درمان حمایت کنند عبارتند از داروهای سه حلقه ای، داروهای ضد افسردگی، مسدودکننده های بتا و بنزودیازپین ها. در مورد هر گونه عوارض جانبی شدید یا علائم ترک پس از قطع با پزشک صحبت کنید.

منبع: خانه شیرین


انواع وسواس: علائم آنها و بهترین درمان

انواع وسواس: علائم آنها و بهترین درمان

اگرچه همه اشکال انواع وسواس علائم مشترکی دارند، نحوه بروز این علائم در زندگی روزمره از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.

وسواس اغلب حول یک یا چند موضوع ثابت می شود. برخی از رایج ترین موضوعات عبارتند از آلودگی، آسیب، بررسی و کمال.

افراد مبتلا به وسواس می توانند بیش از یک زیرگروه داشته باشند و نوع فرعی آنها در طول زمان تغییر می کند.

صرف نظر از انواع وسواس، درمان یکسان است. استاندارد طلایی درمان وسواس، درمان پیشگیری از مواجهه و پاسخ یا ERP است.

آیا انواع مختلفی از وسواس وجود دارد؟

اگرچه همه اشکال و انواع وسواس علائم مشترکی دارند، نحوه بروز این علائم در زندگی روزمره از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. همانطور که خواهیم دید، محتوای وسواس های یک فرد در نهایت بخش مهمی نیست. اما مطمئناً این چیزی است که در لحظه مهم به نظر می رسد.

نوع فرعی یک فرد در واقع همان روش خاصی است که وسواس آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. ذهن روی چه چیزی تمرکز می کند و از این تمرکز چه افکاری حاصل می شود؟ زیرگروه ها در طول زمان نسبتاً پایدار هستند، اگرچه علائم جدید می توانند ظاهر شوند و علائم قدیمی ممکن است محو شوند.

پزشکان شرایطی مانند وسواس را ناهمگن می نامند زیرا از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. اما چند “خوشه” رایج از علائم وجود دارد که محققان متوجه آنها شده اند.

وسواس آلودگی

وسواس های آسیب رساندن به بررسی اجبارها (افکار ترس از آسیب، افکار تابو)

وسواس های تقارن

بحث های زیادی در مورد اینکه این دسته از علائم ممکن است چه باشند وجود دارد، که توضیح می دهد که چرا ممکن است برخی از علائم آشنا را در اینجا نبینید.

بحث بیشتر در مورد اینکه آیا دسته بندی های خاص تری به نام زیرگروه وجود دارد یا خیر وجود دارد. اینها گروهی از وسواس ها و اجبارها هستند که به طور مرتب در افراد مبتلا به وسواس ظاهر می شوند.

بسیاری از پزشکان سعی می کنند در مورد انواع فرعی صحبت نکنند زیرا واقعاً هیچ تحقیقی پشتوانه آنها وجود ندارد. و از آنجایی که آنها دسته بندی کاملی نیستند، به طور کلی ارزش صرف زمان زیادی را برای یافتن اینکه در کدام زیرگروه قرار دارید، ندارد.

برخی از انواع وسواس رایج چیست؟

وسواس آسیبی

وسواس آسیبی باعث می شود که مردم به دلیل افکار خشونت آمیز که تقریباً همه تجربه کرده اند، عمیقاً آشفته شوند. در حالی که اکثر مردم می توانند از این افکار شانه خالی کنند، کسانی که وسواس آسیب دیده هستند می توانند کاملاً تحت تأثیر آنها قرار گیرند.

وسواس

  • همین الان می توانستم جلوی قطار بپرم.
  • من می توانستم با این چاقو به شوهرم ضربه بزنم.
  • اگر سوار آن شخص شوم چه؟
  • اگر برادرزاده ام را بکشم و یادم نیاید چه؟

اجبارها

  • خودداری از ایستادن در نزدیکی ریل قطار
  • همه چاقوها را در جایی پنهان نگه دارید
  • مکرراً به عقب برگردید تا بررسی کنید که آیا کسی را زیر گرفته اید یا خیر
  • با خواهر و برادر خود تماس بگیرید تا بررسی کنید که آیا برادرزاده شما سالم است یا خیر

SO-OCD

جهت گیری جنسی شامل وسواس در مورد تمایلات جنسی است. اغلب به آن OCD همجنسگرا (یا HOCD) می گویند، اما این گمراه کننده است. این می تواند برای افراد با هر جنسیت، در مورد هر جنسیت دیگر اتفاق بیفتد.

وسواس

  • من آنجا جذب آن مرد شدم. این یعنی من همجنس گرا هستم.
  • افراد دیگر می توانند تشخیص دهند که من در اعماق وجودم عاشق زنان هستم.
  • وقتی قرار گذاشتیم واقعاً عاشق او بودم؟ یا من بیشتر به پسرها علاقه دارم؟

اجبارها

  • به تصاویر زنان نگاه کنید تا ببینید آیا جذب آنها شده اید یا خیر
  • به طور مکرر از مردم بپرسید که آیا به نظرتان مستقیم می آید یا خیر
  • برای جلوگیری از سردرگمی، به طور کامل از افراد همجنس خودداری کنید

وسواس رابطه

وسواس در رابطه افراد را به طور کامل قادر به تحمل عدم قطعیت روابط صمیمانه نمی کند و به آنها وسواس در مورد “صحت” رابطه خود و احتمالات بی شمار دیگری که زندگی روزمره به همراه دارد می دهد.

وسواس

  • آیا این فرد مناسب من است؟
  • آیا کسی بهتر از آن بیرون وجود ندارد؟
  • آیا ما برای یکدیگر در نظر گرفته شده ایم؟
  • اگر قرار نیست که باشیم، اما در نهایت به هم چسبیده باشیم، چه؟

اجبارها

  • برگزاری آزمون های ارتباط آنلاین
  • به دنبال افراد دیگر در رسانه های اجتماعی باشید تا ببینید آیا روابط آنها بهتر به نظر می رسد یا خیر
  • بارها و بارها به یاد آوردن موقعیت ها: آیا واقعاً آن زمان در تعطیلات با هم خوش گذشت؟

وسواس “فقط درست”

وسواس “فقط درست” کمی متفاوت از این زیرشاخه های دیگر است، زیرا تشخیص یک ترس خاص یا مجموعه ای از ترس ها در زمینه آن دشوار است.

درعوض، معمولا بیشتر شبیه یک احساس قوی است که وقتی همه چیز به شکل خاصی نیست، چیزی درست نیست. این یکی از کاریکاتورترین اشکال OCD در برنامه های تلویزیونی، فیلم ها و جوک ها است.

وسواس

  • یه چیزی با این درست نیست
  • من باید این را از نو شروع کنم تا کامل شود
  • این فقط به نظر درست نیست

اجبارها

  • انجام هر کاری بارها و بارها، به عنوان مثال. بستن درها
  • مرتب کردن مجدد، سازماندهی مکرر چیزها
  • تغییر چندین بار عبارت در ایمیل ها یا یادداشت ها

وسواس آلودگی

OCD آلوده احتمالا کلیشه ای ترین شکل OCD است. افراد مبتلا به این زیرگروه می‌ترسند که پس از تماس با باکتری‌های جدی، بیمار شوند یا فردی را که برایشان مهم است آلوده کنند.

وسواس

  • اوه نه، این بار من واقعاً ایدز گرفتم
  • من فقط وقتی بچه خواهرم را در آغوش گرفتم به یک بیماری جدی مبتلا شدم
  • تمام این مکان پر از باکتری های بد است، فقط می توانم بگویم

اجبارها

  • شستن مکرر دست ها، ضدعفونی کردن وسایل
  • همیشه منابع مختلف اطراف خانه را تمیز کنید
  • اجتناب از حضور در انظار عمومی، مطب پزشک، بودن در کنار بچه ها

Pure-O-O OCD

Pure-O یا OCD خالص یکی از زیرگروه‌های تیره‌تر است و برخی از کارشناسان می‌گویند که حتی وجود ندارد. ایده این است که افراد مبتلا به Pure-O دارای وسواس بدون اجبار قابل مشاهده هستند، اما از آنجایی که هنوز اجبار دارند، دقیقاً «وسواسی محض» نیستند.

اما صرف نظر از اینکه آن را مطالعه کرده باشند یا نه، بسیاری از مردم با Pure-O شناسایی می شوند زیرا اجبارهای واضح تری که در زیرگروه های بالا ذکر شده را ندارند.

وسواس می تواند در مورد رابطه جنسی، مذهب، آسیب، سلامت شخصی، عاشقانه و در واقع هر چیز دیگری باشد که در بالا به آن پرداختیم.

وسواس

  • اگر واقعاً آدم خوبی نباشم چه؟
  • از کجا بفهمم که زندگی ارزشش را دارد؟
  • اگر به آنجا بروم و آن مرد را از روی پل هل بدهم چه می شود؟
  • اگر به اندازه کافی آشفتگی خود را پاک نکنم، کسی به خاطر من دچار لغزش می شود و آسیب جدی می بیند.

اجبارها

  • مطمئن شوید که فقط با افرادی وقت می گذرانید که به شما می گویند فرد خوبی هستید.
  • همیشه به سؤال “معنای زندگی” فکر می کنید.
  • به دنبال نشانه هایی در ذهن خود هستید که نشان می دهد هرگز کسی را از روی پل هل نمی دهید.
  • تلاش مکرر برای به خاطر سپردن یک موقعیت، زیرا اگر جزئیاتی را از دست داده باشید، آن را به درستی انجام نداده‌اید.

این موارد رایج باید ایده خوبی از آنچه بسیاری از افراد مبتلا به وسواس به طور روزانه با آن دست و پنجه نرم می کنند ارائه دهند. با این حال، تعداد زیادی زیرگروه دیگر وجود دارد. در واقع صدها روش مختلف وجود دارد که وسواس می تواند در زندگی یک فرد ظاهر شود.

سایر زیرگروه های انواع وسواس

به عنوان مثال، وسواس مذهبی یک نوع فرعی رایج است که با وسواس و اجبار در مورد نقض یک باور مذهبی، اخلاقی یا اخلاقی مشخص می شود.

وسواس یک فرد ممکن است حول ترس های مربوط به گناه، نماز خواندن نادرست، دروغ گفتن یا توهین به کسی، یا تصادفاً خیانت یا دزدی متمرکز شود.

نمونه دیگری از زیرگروه وسواس که کمتر مورد بحث قرار گرفته است که با ترس از زیر گرفتن شخصی در حین رانندگی مشخص می شود.

افراد مبتلا به این زیرگروه اغلب متوجه می‌شوند که وسواس‌های فکری آن‌ها باعث می‌شود از رانندگی بیش از حد ترس داشته باشند، یا باید مسیر خود را دنبال کنند تا مطمئن شوند که دست انداز جاده واقعاً یک شخص نیست.

نحوه درمان انواع فرعی وسواس

صرف نظر از نوع فرعی، روند درمان وسواس یکسان است. درمان پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) استاندارد طلایی درمان وسواس است. این شکل از درمان به طور خاص شامل هدف قرار دادن منبع وسواس یک فرد با قرار دادن مستقیم آنها در معرض آن است.

در برخی موارد، افراد متوجه می شوند که ERP به کاهش اضطراب آنها کمک می کند تا جایی که دیگر ترس های شدید مربوط به افکار خود را به طور منظم تجربه نمی کنند.

درمان ERP یک شکل فعال درمان است و نیازمند مشارکت بیمار از طریق شرکت در مواجهه، تمایل به احساس ناراحتی و شفافیت با درمانگر در مورد وسواس‌ها و اجبارهای او (حتی اگر شرم‌آور یا تابو باشد) است.

اغلب بیماران در ابتدا بیشتر با روانشناس خود ملاقات می کنند و سپس با شروع بهبود وضعیت آنها کمتر. خبر خوب این است که درمان ERP سابقه اثبات شده ای در کمک به افراد مبتلا به OCD دارد. حدود 80 درصد از بیماران OCD نتایج مثبتی را تجربه می کنند و اکثر بیماران نتایج را طی 12 تا 25 جلسه تجربه می کنند.

منبع: خانه شیرین


اعتیاد

اعتیاد

اعتیاد یک اختلال است که با استفاده اجباری از یک ماده یا فعالیت پاداش دهنده علیرغم تجربه پیامدهای نامطلوب مشخص می شود. این وضعیت پیچیده تحت تأثیر ژن های فرد و محیط اطراف او قرار می گیرد و اغلب به عنوان یک بیماری مغزی در نظر گرفته می شود.

در گذشته تصور می‌شد که اعتیاد فقط شامل سوء مصرف مواد می‌شود، اما این تعریف برای شامل فعالیت‌هایی مانند قمار و همچنین بازی و خرید گسترش یافته است. همچنین توجه به این نکته مهم است که اعتیاد مربوط به عصب شناسی مغز است و نه رفتارهای بیرونی. با درمان مناسب، افراد مبتلا به اعتیاد می توانند به زندگی شاد و سالم ادامه دهند.

آیا اعتیاد یک بیماری است؟

اعتیاد یک بیماری مزمن و قابل درمان است که بر پاداش، انگیزه، حافظه و مدارهای مرتبط مغز تأثیر می گذارد. هنگامی که سیستم پاداش مغز تحت تأثیر ماده یا فعالیت اعتیاد آور قرار می گیرد، می تواند واکنشی رفتاری و بیولوژیکی ایجاد کند که علیرغم پیامدهای مضر، مشارکت مکرر در رفتار اعتیاد آور را ترویج می کند.

بیشتر بدانید: چرا اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن مغز در نظر گرفته می شود؟

چه چیزی باعث اعتیاد می شود؟

افراد برای احساس لذت در فعالیت‌های بالقوه اعتیادآور شرکت می‌کنند و با گذشت زمان، اثر تقویت‌کننده این فعالیت‌ها ممکن است شیمی مغز را تغییر دهد تا انگیزه‌ای ناخودآگاه برای ادامه رفتار ایجاد کند. عوامل متعددی از جمله ژنتیک، رژیم غذایی، سلامت روان، آسیب‌های گذشته، درد، استرس و مرحله زندگی بر این فرآیند تأثیر می‌گذارند.

چگونه می توان اعتیاد را ترک کرد؟

اولین قدم برای غلبه بر اعتیاد، تمایل به تغییر و دوری از افراد، مکان ها و چیزهایی است که اعتیاد را ترویج می کنند. گروه‌های حمایتی، مربیان و برنامه‌های 12 مرحله‌ای کمک می‌کنند، در حالی که روانشناس ها، مراکز بهبودی و پزشکان تخصص، دارو را برای درمان هوس‌ها و اثرات ترک ارائه می‌دهند. تغذیه سالم و ورزش نیز نقش مهمی در بهبودی دارد.

آیا اعتیاد ژنتیکی است؟

ژنتیک یک فرد حدود نیمی از خطر ابتلا به اعتیاد را تشکیل می دهد. تأثیر ژنتیک تحت تأثیر تعامل بین محیط، رژیم غذایی و زیست شناسی فرد است. اعتیاد به الکل، مانند سایر اعتیادها، در خانواده ها رایج است و اعضای آن خانواده ها در معرض خطر ابتلا به اعتیاد به الکل هستند.

منبع: خانه شیرین


اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی که گاهی به آن سوسیوپاتی نیز گفته می شود، یک اختلال روانی است که در آن فرد به طور مداوم به درستی و نادرستی توجهی نشان نمی دهد و حقوق و احساسات دیگران را نادیده می گیرد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی تمایل دارند با دیگران مخالفت کنند، دستکاری کنند یا با آنها به شدت یا با بی تفاوتی رفتار کنند. آنها هیچ احساس گناه یا پشیمانی از رفتار خود نشان نمی دهند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی اغلب قانون را زیر پا می گذارند و مجرم می شوند. آنها ممکن است دروغ بگویند، رفتار خشونت آمیز یا تکانشی داشته باشند و در مصرف مواد مخدر و الکل مشکل داشته باشند.

به دلیل این ویژگی ها، افراد مبتلا به این اختلال معمولاً نمی توانند مسئولیت های مربوط به خانواده، کار یا مدرسه را انجام دهند.

علائم

علائم و نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • بی اعتنایی به حق و باطل
  • دروغگویی یا فریب مداوم برای استثمار دیگران
  • سنگدل، بدبین و بی احترامی به دیگران
  • استفاده از جذابیت یا شوخ طبعی برای دستکاری دیگران برای منافع شخصی یا لذت شخصی
  • تکبر، احساس برتری و به شدت عقیده دار بودن
  • مشکلات مکرر با قانون، از جمله رفتار مجرمانه
  • نقض مکرر حقوق دیگران از طریق ارعاب و عدم صداقت
  • تکانشگری یا ناتوانی در برنامه ریزی آینده
  • خصومت، تحریک پذیری قابل توجه، بی قراری، پرخاشگری یا خشونت
    عدم همدلی با دیگران و عدم پشیمانی از آسیب رساندن به دیگران
  • ریسک پذیری غیرضروری یا رفتار خطرناک بدون توجه به ایمنی خود یا دیگران
  • روابط ضعیف یا توهین آمیز
  • عدم توجه به پیامدهای منفی رفتار یا درس نگرفتن از آنها
  • بی‌مسئولیت مداوم و کوتاهی مکرر در انجام تعهدات کاری یا مالی

علائم بزرگسالان

بزرگسالان مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معمولاً علائم اختلال سلوک را قبل از سن 15 سالگی نشان می دهند. علائم و نشانه های اختلال سلوک شامل مشکلات رفتاری جدی و مداوم است، مانند:

  • پرخاشگری نسبت به افراد و حیوانات
  • تخریب اموال
  • فریبکاری
  • سرقت
  • نقض جدی قوانین

اگرچه اختلال شخصیت ضداجتماعی مادام العمر در نظر گرفته می‌شود، اما در برخی از افراد، علائم خاصی – به ویژه رفتارهای مخرب و مجرمانه ممکن است در طول زمان کاهش یابد. اما مشخص نیست که آیا این کاهش نتیجه افزایش سن است یا افزایش آگاهی از پیامدهای رفتار ضد اجتماعی.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی بعید است به تنهایی به دنبال کمک باشند. اگر مشکوک هستید که یکی از دوستان یا اعضای خانواده ممکن است این اختلال را داشته باشد، ممکن است به آرامی به آن فرد پیشنهاد دهید که از یک روانشناس کمک بگیرد و به او پیشنهاد دهید که یکی را پیدا کند.

علل

شخصیت ترکیبی از افکار، عواطف و رفتارهایی است که همه را منحصر به فرد می کند. این روشی است که مردم به دنیای بیرون می‌بینند، درک می‌کنند و با آن ارتباط برقرار می‌کنند و همچنین چگونه خودشان را می‌بینند. شخصیت در دوران کودکی شکل می گیرد که از طریق تعامل تمایلات ارثی و عوامل محیطی شکل می گیرد.

علت دقیق اختلال شخصیت ضد اجتماعی مشخص نیست، اما:

ژن ها ممکن است شما را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی آسیب پذیر کنند و موقعیت های زندگی ممکن است باعث رشد آن شود.

تغییرات در نحوه عملکرد مغز ممکن است در طول رشد مغز ایجاد شده باشد

عوامل خطر

به نظر می رسد عوامل خاصی خطر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را افزایش می دهند، مانند:

  • تشخیص اختلال سلوک دوران کودکی
  • سابقه خانوادگی اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا سایر اختلالات شخصیتی یا اختلالات سلامت روان
  • در دوران کودکی مورد سوء استفاده یا بی توجهی قرار گرفتن
  • زندگی خانوادگی ناپایدار، خشونت آمیز یا آشفته در دوران کودکی

مردان بیش از زنان در معرض خطر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند.

عوارض

عوارض، پیامدها و مشکلات اختلال شخصیت ضد اجتماعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • همسر آزاری یا کودک آزاری یا بی توجهی
  • مشکلات مصرف الکل یا مواد
  • در زندان بودن
  • رفتارهای قتل یا خودکشی
  • داشتن سایر اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب
  • وضعیت اجتماعی و اقتصادی پایین و بی خانمانی
  • مرگ زودرس، معمولاً در نتیجه خشونت

جلوگیری

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از بروز اختلال شخصیت ضد اجتماعی در افراد در معرض خطر وجود ندارد. از آنجایی که تصور می شود رفتار ضد اجتماعی ریشه در دوران کودکی دارد، والدین، معلمان و پزشکان اطفال ممکن است بتوانند علائم هشدار دهنده اولیه را تشخیص دهند.

ممکن است تلاش برای شناسایی افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند، مانند کودکانی که علائم اختلال سلوک را نشان می دهند، و سپس ارائه مداخله زودهنگام کمک کند.

منبع: خانه شیرین